Rozdział 2

Ale z pomocą przyszedł mi...Ross?
-Zaśpiewaj Rhianna "Only Girl-powiedział szeptem, tak aby nauczycielka tego nie zauważyła. Nie wiedziałam, czy mówi naprawdę, czy robi sobie ze mnie żarty, ale okej raz kozie śmierć. Zaczęłam śpiewać. Widziałam twarze całego zespołu R5, byli no nie wiem zdziwieni? W szoku? Pewnie chodzi o mój głos nie to, że się chwalę ani nic, po prostu sporo osób tak reaguje kiedy śpiewam. Na szczęście jest to pozytywne :)
W końcu, skończyłam piosenkę
-No masz szczęście Gabriello-odparła pani. Radrigez na co ja się uśmiechnęłam i poszłam do ławki, w końcu zabrzmiał dzwonek z klasy wyszłam razem z Rydel
-Gabriella ty...ty masz niesamowity głos-powedziała
-Dziękuje-powiedziałam z uroczym uśmiechem. Zauważyłam Rossa-Wiesz co Rydel ja zaraz wracam, idę podziękować Ross'owi, bo to dzięki niemu nie zawaliłam tej lekcji
-Okej, to do zobaczenia-odparła, a ja podbiegłam do Rossa 

-Hej..Ross, słuchaj chcę ci podziękować za pomoc na muzyce, nie darowała bym sobie jakbym dostała jakąś złą ocenę z muzyki za nieuwagę
-Spoko, mała-odparł i mrugnął. Nie lubię takiego zachowania, wręcz nienawidzę
-Słucham? Jak ty mnie nazwałeś
-Mała, a co??
-Mam imię, brzmi ono Gabriella-powiedziałam już lekko zdenerwowana 
-Dobra, sorki Gabi-No nie przesadził, powiedział do mnie Gabi, przecież na początku lekcji mówiłam, że tego nienawidzę. Podeszłam do niego, złapałam za koszule i odparłam, spokojnie lecz szorstko
-Jeszcze raz zdrobnisz, lub skrócisz moje imię to inaczej pogadamy, dzisiaj dam ci spokój bo jesteś nowy, ale następnym razem obiecuję, że o własnych siłach stąd nie wyjdziesz, albo szkoła to będzie dla ciebie bardzo nie przyjemne miejsce, jak nie wierzysz spytaj Josha. Mam na imię Gabriella rozumiemy się?
-Spoko, wyluzuj Gabrysia-odparł, a w moim oku zakręciła się łza, lecz powstrzymałam się
-Cholera nie słyszałeś idioto co do ciebie mówiłam!!!!! Jeszcze raz, a nie ręcze-popchnęłam chłopaka, ale oczywiście tak, aby nic mu sie nie stało i wybiegłam ze szkoły. Usiadłam tam na ławce i pozwoliłam swoim łzom spłynąć po moich policzkach. Po pięciu minutach "Ogarnęłam się" i wróciłam na lekcje.
*Oczami Rossa*
Po tej całej sytuacji z Gabrillą,wyszedłem przed szkołę. Trochę chciało mi się śmiać jak zrobiła taką aferę o to, że skróciłąm i zdrobniłem jej imię. Dziewczyna nie panuje nad emocjami pomyślałem i się po cichu zaśmiałem, ale nagle zobaczyłem brunetkę (Gabriella), która siedziała na ławce i płakała?? To nie był taki mocny płacz, ale łzy jej leciały strumieniami. To chyba przeze mnie, ale co ja takiego zrobiłem? Nie rozumiem jej i tej sytuacji, ale coś w sercu mnie ukuło, zachowałem się jak....sam nie wiem jak jakiś idiota. Tylko co w tym złego, że zdrobniłem jej imię. Do mnie rodzice też mówią często Ross'ie itd. i nie robię takiej awantury. Postanowiłem wrócić na lekcję i nie myśleć o tym niestety nie potrafiłem.



Siemka i jest rozdział jak wam się podoba?? Komentujcie i uwaga jest taka sprawa musi być przynajmniej 9 komentarzy, aby pojawił się kolejny rozdział szybciej niż planuję :)
Musi być chociaż 9 komentarzy od różnych osób, przepraszam że taka sytuacja, ale mam powody dla tego muszę tak zrobić :)
Komentujcie co sądzicie śmiało :)